Użytkowanie lasu jest gałęzią gospodarki leśnej zajmującą się planowaniem i racjonalnym pobieraniem użytków leśnych w postaci:

• drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu,
• produktów ubocznego użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochrony przyrody.

Użytkowanie lasu należy również rozpatrywać jako dyscyplinę naukową traktującą nie tylko o użytkach leśnych, ale i służącą zaspokajaniu potrzeb społecznych. Użytkowanie lasu zajmuje się przede wszystkim sposobami i organizacją pozyskiwania drewna i innych płodów leśnych oraz narzędziami do tego służącymi, ich budową i techniką posługiwania się nimi.

Podstawą do opanowania tej dziedziny wiedzy jest nauka o drewnie. Ze względu na rodzaj użytków leśnych użytkowanie lasu dzieli się na:

• użytkowanie główne (dotyczące pozyskania i wykorzystania surowca drzewnego)
• użytkowanie uboczne (dotyczące pozyskania i wykorzystania innych użytków niedrzewnych min. owoców, grzybów leśnych, żywicy).

Użytkowanie główne

Wszystkie drzewostany LZD Krynica pełnią funkcje ochronne oraz zostały zaliczone do gospodarstwa specjalnego oraz przebudowy. W związku z powyższym kryterium podstwą projektowania wszelkich zadań gospodarczych, które są realizowane w trwającym dziesięcioleciu, są potrzeby hodowlane każdego, indywidualnie rozpatrywanego drzewostanu.

Szczegółowe projektowanie użytkowania oraz ustalanie jego rozmiaru wynika z pełnionych funkcji, stanu sanitarnego drzewostanu, stopnia zaawansowania odnowienia oraz fazy rozwojowej drzewostanu.

Ilość drewna (grubizny) do pozyskania określana jest jako etat cięć – planowana maksymalna wielkość pozyskania drewna ustalana na 10 lat w planie urządzenia lasu. W LZD obecnie obowiązuje Uproszczony Plan Urządzenia Lasu na okres 2018-2027, w którym roczny rozmiar pozyskania w LZD Krynica kształtuje się na poziomie ok. 38 tyś. m³.

Użytki dzielimy na przedrębne i rębne.

Przytoczone poniżej regulacje prawne odzwierciedlają zapisy Ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r.

Art. 26. Stałym zakazem wstępu objęte są lasy:

1. uprawy leśne do 4 m wysokości;
2. powierzchnie doświadczalne i drzewostany nasienne;
3. ostoje zwierząt;
4. źródliska rzek i potoków;
5. obszary zagrożone erozją.

Art. 30. mówi o tym, czego się w lasach zabrania:

1. zanieczyszczania gleby i wód;
2. zaśmiecania;
3. rozkopywania gruntu;
4. niszczenia grzybów oraz grzybni,
5. niszczenia lub uszkadzania drzew, krzewów lub innych roślin;
6. niszczenia urządzeń i obiektów gospodarczych, turystycznych i technicznych oraz znaków i tablic;
7. zbierania płodów runa leśnego w oznakowanych miejscach zabronionych;
8. rozgarniania i zbierania ściółki;
9. wypasu zwierząt gospodarskich;
10. biwakowania poza miejscami wyznaczonymi przez właściciela lasu lub nadleśniczego;
11. wybierania jaj i piskląt, niszczenia lęgowisk i gniazd ptasich, a także niszczenia legowisk, nor i mrowisk;
12. płoszenia, ścigania, chwytania i zabijania dziko żyjących zwierząt;
13. puszczania psów luzem;
14. hałasowania oraz używania sygnałów dźwiękowych, z wyjątkiem przypadków wymagających wszczęcia alarmu.

Zgodnie z Art. 27. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa są udostępniane, z uwzględnieniem zakazów zawartych w art. 26 i art. 30, do zbioru płodów runa leśnego:

1. na potrzeby własne,
2. dla celów przemysłowych, z zastrzeżeniem, że: zostanie zawarta umowa z nadleśniczym, pod warunkiem, że zbiór runa leśnego nie zagraża środowisku leśnemu.