Użytkowanie lasu
Główne
Użytkowanie lasu jest gałęzią gospodarki leśnej zajmującą się planowaniem i racjonalnym pobieraniem użytków leśnych w postaci:
- drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu,
- produktów ubocznego użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochrony przyrody.
Użytkowanie lasu należy również rozpatrywać jako dyscyplinę naukową traktującą nie tylko o użytkach leśnych, ale i służącą zaspokajaniu potrzeb społecznych. Użytkowanie lasu zajmuje się przede wszystkim sposobami i organizacją pozyskiwania drewna i innych płodów leśnych oraz narzędziami do tego służącymi, ich budową i techniką posługiwania się nimi.
Podstawą do opanowania tej dziedziny wiedzy jest nauka o drewnie. Ze względu na rodzaj użytków leśnych użytkowanie lasu dzieli się na:
- użytkowanie główne (dotyczące pozyskania i wykorzystania surowca drzewnego)
- użytkowanie uboczne (dotyczące pozyskania i wykorzystania innych użytków niedrzewnych min. owoców, grzybów leśnych, żywicy).
Użytkowanie główne
Wszystkie drzewostany LZD Krynica pełnią funkcje ochronne oraz zostały zaliczone do gospodarstwa specjalnego oraz przebudowy. W związku z powyższym kryterium podstwą projektowania wszelkich zadań gospodarczych, które są realizowane w trwającym dziesięcioleciu, są potrzeby hodowlane każdego, indywidualnie rozpatrywanego drzewostanu.
Szczegółowe projektowanie użytkowania oraz ustalanie jego rozmiaru wynika z pełnionych funkcji, stanu sanitarnego drzewostanu, stopnia zaawansowania odnowienia oraz fazy rozwojowej drzewostanu.
Ilość drewna (grubizny) do pozyskania określana jest jako etat cięć – planowana maksymalna wielkość pozyskania drewna ustalana na 10 lat w planie urządzenia lasu. W LZD obecnie obowiązuje PLAN URZĄDZENIA LASU na okres 2008-2017 Roczny rozmiar pozyskania w LZD Krynica kształtuje się na poziomie ok 28 tyś. m3.
Użytki dzielimy na przedrębne i rębne.
Przytoczone poniżej regulacje prawne odzwierciedlają zapisy Ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r.
Art. 26. Stałym zakazem wstępu objęte są lasy:
- uprawy leśne do 4 m wysokości;
- powierzchnie doświadczalne i drzewostany nasienne;
- ostoje zwierząt;
- źródliska rzek i potoków;
- obszary zagrożone erozją.
Art. 30. mówi o tym, czego się w lasach zabrania:
- zanieczyszczania gleby i wód;
- zaśmiecania;
- rozkopywania gruntu;
- niszczenia grzybów oraz grzybni,
- niszczenia lub uszkadzania drzew, krzewów lub innych roślin;
- niszczenia urządzeń i obiektów gospodarczych, turystycznych i technicznych oraz znaków i tablic;
- zbierania płodów runa leśnego w oznakowanych miejscach zabronionych;
- rozgarniania i zbierania ściółki;
- wypasu zwierząt gospodarskich;
- biwakowania poza miejscami wyznaczonymi przez właściciela lasu lub nadleśniczego;
- wybierania jaj i piskląt, niszczenia lęgowisk i gniazd ptasich, a także niszczenia legowisk, nor i mrowisk;
- płoszenia, ścigania, chwytania i zabijania dziko żyjących zwierząt;
- puszczania psów luzem;
- hałasowania oraz używania sygnałów dźwiękowych, z wyjątkiem przypadków wymagających wszczęcia alarmu.
Zgodnie z Art. 27. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa są udostępniane, z uwzględnieniem zakazów zawartych w art. 26 i art. 30, do zbioru płodów runa leśnego:
- na potrzeby własne,
- dla celów przemysłowych, z zastrzeżeniem, że: zostanie zawarta umowa z nadleśniczym, pod warunkiem, że zbiór runa leśnego nie zagraża środowisku leśnemu.